Inside passage

Vanmorgen ging de wekker om 04.30 uur. We gaan vandaag vanaf Prince Rupert met de ferry naar Vancouver Island en dat betekent dat we vroeg bij de boot moeten zijn. Vanuit onze hotelkamer zien we de boot al.
Inchecken kan vanaf 05.30 uur en de boot zou 07.30 uur vertrekken. We waren ruimschoots op tijd en staan vrijwel vooraan te wachten om de boot op te mogen. Uiteindelijk rijden we het parkeerdek op en vervolgens lopen we naar het kantoor van de purser met de vraag of er nog loungestoelen beschikbaar zijn. Het voordeel daarvan is dat je de hele dag een eigen plek hebt en vanachter panoramaramen naar buiten kunt kijken. Stoelen zijn beschikbaar. Hutten zijn er ook, maar dat lijkt wat overdreven. Het zijn heerlijke relaxstoelen die achterover  kunnen en een voetensteun hebben. Overigens zijn we het grootste deel van de dag buiten op het bovenste dek.

De reis duurt 16 uur volgens schema, dus dat betekent dat we vanavond om 23.30 uur in Port Hardy aan zullen komen. Om redenen die wij niet kennen vertrekt de boot een uur later. Het lijkt Schiphol wel!

De boottocht begint met mist, die twee uur aanhoudt. Gelukkig trok het op en daarna hebben we de hele dag schitterend weer gehad.

Er zou tijdens deze reis naast veel ongerepte natuur, wildlife gespot kunnen worden. Er zouden walvissen, orka’s, zeehonden en misschien wel beren te zien zijn. Dat hebben we allemaal helaas niet gezien, op een aantal zeearenden na.

De Inside Passage is langer dan het stuk wat wij vandaag varen. De zeeroute loopt tussen de staten Washington en Alaska en is in zijn geheel 1600 km lang. Wij doen het Canadese stuk. Er komen hier ook regelmatig cruiseschepen, maar die hebben wij vandaag niet gezien. Bijzonder is dat je ”binnendoor” vaart. Soms is de vaart vrij nauw, zodat je het vasteland of de eilandjes heel dichtbij hebt. Soms wordt het weer wat meer open en vaar je op de Stille Oceaan. We passeren bergtoppen met sneeuw, fjorden, eilandjes, naaldbossen, vuurtorens, oude fabriekjes, kleine dorpjes. Er is nog één stop onderweg, bij Bella Bella, een vissersdorp van de First Nations.

Eten was aan boord beperkt, en dat had nog steeds met Covid-19 te maken. Het restaurant was gesloten, wel was er een cafetaria waar je verschillende soorten hamburgers kon kopen. Wat betreft Covid werd aangeraden mondmaskers te dragen aan boord. Enkelen deden dat, zoals je dat hier in Canada op sommige plekken nog steeds ziet. 

Om 20.20 uur zien we dan toch een aantal keer kleine walvIssen langs zwemmen. Voor de lens van de Iphone is het niet mogelijk daar een goeie foto van te maken. Maar goed, we hebben wat gezien.

Nu ik dit schrijf, rond 21.00 uur, zien we de mist weer opdoemen. Het zit helemaal dicht, regelmatig horen we de misthoorn van het schip. Het was warm vandaag en de oceaan is natuurlijk erg koud.Over een paar uur arriveren we in Port Hardy, snel naar het hotel en morgen uitslapen.