Op de fiets

Het was vandaag rond de 30-32 graden. Zeer heet dus, vinden wij. In de buurt van waar we zitten ligt een mooie fietsroute. Dat betekent eerst met het boemeltje naar Soja, daar een fiets huren en fietsen naar een volgend station, Bizen-Ichinomya. Bij de fietsenhuur was een redelijk goed Engels sprekende heer, dus dat ging vlot. Zijn maat ging de fietsen halen. Wij komen uit Oranda (Japans voor Holland) leverde meteen de associatie ‘tulips’ op. Na de fietsen kwam er een Japanese hat for the lady, want zonder dat kun je je echt niet in de buitenlucht begeven (Dirk heeft al een soort Japanse pet). Ze keken bedenkelijk naar onze blote armen. Je ziet hier vrijwel nooit een Japanse met korte mouwen, soms wel een man met blote armen. Korte broeken kom je ook vrijwel niet tegen. We hebben ons flink ingesmeerd met zonnebrand en de korte broeken nog maar niet aangedaan. En die hoed was wel heerlijk met die zon.

Het fietsen was erg leuk. We hadden het gevoel dat dit ook het echte Japan is. Geen toeristisch gebied, geen hoogtepunten. De fietsen zelf waren redelijk, drie versnellingen, handremmen, mandje voorop. We reden door kleine gehuchtjes, langs rijstvelden, tempels, grafstenen, heilige plaatsen. We kwamen mensen tegen op het land, wandelaars, zagen kraanvogels en reigers in het water staan. Het was voor een groot deel een echte fietsroute, dus weinig auto’s onderweg. Fietsen gaat ook links, op de stoep, maar je schijnt als fietser ook rechts op de stoep te mogen fietsen. Wel verwarrend en een beetje rommelig.

Het is allemaal kleinschalig landbouw wat je hier in Japan ziet. Dat heeft vast te maken met het feit dat Japan voor 80% bergachtig is. En voor het verbouwen van rijst heb je toch een vlak stukje grond nodig, wil het water niet weglopen. 

We gaan weer met de trein terug, moeten overstappen in Okoyama. In Kurashiki zijn we het winkelcentrum ingedoken. Heerlijk koel. Er was een enorme outletstore met veel bekende Westerse merken. De maten zijn in het algemeen toch net 😏 te klein voor ons. Schoenen zouden wel passen. Alhoewel mij in het vorige hotel bij het uitzoeken van passende slippers te verstaan werd gegeven dat ik naar ‘big’ moest zoeken, en ik heb maat 38!

Wat je hier ook niet ziet zijn scooters of brommers. Wel auto’s natuurlijk, maar in de hele grote steden ook niet veel. Probleem daar is het parkeren. Het schijnt zo te zijn dat je pas een auto kunt kopen als je over een parkeerplaats beschikt. Je ziet trouwens ook niet de bij ons bekende Japanse SUV’s het meest, maar veel meer kleine praktische autootjes.

Vanavond wilden we sushi eten. Bij twee restaurants (toeval?) werd gezegd dat ze geen plek dan wel geen eten hadden. Wij vonden dat vreemd. Welk restaurant heeft nu op vrijdag om 20.00 geen eten? Of ze vinden het gedoe met westerlingen of ze hebben slechte ervaringen. Uiteindelijk zijn we bij een izakaya beland, het betere eetcafe. Informeel, maar heerlijk eten en drinken en zeer vriendelijke bediening. Er zaten ook grotere groepen Japanners. Je ziet heel vaak hier dat collega’s met elkaar uit eten gaan. De drank vloeit dan rijkelijk. Op straat zie je ‘s avonds regelmatig mensen die waarschijnlijk iets te veel hebben gedronken.