Kamikochi

Allereerst: wij beseffen ons dat we elke dag, misschien ongewenst, een email in jullie mailbox achterlaten. Wie dat niet wil kan een berichtje sturen: dan halen we jullie van de volgerslijst. Je kunt dan zelf bepalen of en wanneer je de blog wilt volgen via anjadirk.reislogger.nl

Vandaag zijn we met trein en bus naar Kamikochi National Park gereisd. We moesten aparte kaartjes kopen, want de Railpass werkte hier niet. Eerst een half uur met een boemeltje naar Shinshimashima en daarna ongeveer een uur met bus de bergen in. Uiteindelijk word je op ongeveer 1600 meter afgezet, midden in de prachtige natuur. We waren niet de enigen. Trein en bus zaten vol met wandellustige Japanners en een paar toeristen. Het was een mooie omgeving. Het uitzicht op de bergen (zo 3200 meter) was mooi, dat hadden we ‘s morgens vanuit de ontbijtruimte al gezien. Men noemt dit de Japanse Alpen. Op veel plaatsen lag nog sneeuw. De temperatuur lag hier wat lager, maar het was een aangename dag. We hebben wel apen, maar geen beren gezien. Aan het eind van de middag dezelfde route terug.

Wat opvalt is de fascinatie van Japanners met kaartjes en stempels en met punctualiteit. Niets wordt aan het toeval overgelaten. Voor de reis kochten we kaartjes op station Matsumoto. Per persoon krijg je twee kaartjes. Bij de ingang van het station krijg je een stempel op het kaartje voor de heenweg. Bij overstappen van trein naar bus moet je het kaartje weer laten zien en bij het uitstappen lever je het kaartje in. Verder word je dan verzocht je aan te melden voor de bus terug, dan is je zitplek gegarandeerd. Daarvoor ontvang je weer een kaartje. Op de terugweg (op tijd verzamelen) worden de nummers afgeroepen en ga je in volgorde de bus in. Je geeft het kaartje met het besproken nummer af en op je retourkaartje krijg je weer een stempel. Alles loopt zeer georganiseerd en alle Japanners staan keurig in de rij te wachten. Dat laatste zie je overal. Ook laat men hier eerst de reizigers de trein of bus verlaten voordat er wordt ingestapt.

In de trein terug zaten veel schoolkinderen; daar waar geen bemand station was, stapten zij allemaal voorin de trein uit. De machinist komt uit zijn hokje en alle jongens en meisjes laten hem hun abonnement zien. Er is niemand die achterin de trein uitstapt. Kortom, alles gaat hier volgens de regels.

Opvallend was ook de oude conducteur op de heenweg. Je ziet hier best veel mensen op hoge leeftijd nog werken, met name service-achtige activiteiten: weg wijzen, info verstrekken, verkeer regelen etc. Ik heb gelezen dat zij dit niet zozeer doen voor het geld, maar ook om de eenzaamheid te bestrijden. Japan is zeer ernstig vergrijsd. Mensen bereiken hoge leeftijden en er worden te weinig kinderen geboren. Dat maakt ook dat er nu een ernstig tekort aan arbeidskrachten is. Nu zie je al steeds meer mensen uit andere landen hier werken, terwijl dat vroeger onbestaanbaar was. 

Weer heerlijk gegeten......bij de Chinees!!