Naar de onsen

Vandaag verlaten wij Osaka. Wat we gaan missen is ons zelfdenkende toilet ;-)

Japan heeft geweldige toiletten. Voordat je doortrekt, kun je gebruik maken van allerlei faciliteiten: douche, bidet, fohn en muziek. De eerste drie om je edele delen schoon te maken en te drogen; de muziek is om te verhullen wat je op het toilet aan het doen bent. Verder is de bril verwarmd. Zo’n toilet tref je ook aan op stations of onderweg. Ik ken geen land met zoveel openbare (en schone) toiletten als Japan. Hulde!

Om terug te komen op het toilet in ons hotel in Osaka: als wij de badkamer binnen komen gaat het toiletdeksel automatisch omhoog. En als je opstaat spoelt het toilet zelf door en gaat het deksel automatisch omlaag. Wat een luxe.

Osaka zullen we ook missen. Een zeer aangename stad, zoals gezegd minder formeel dan Tokyo. Wel erg druk, overal muziek, overal mensen. Er zijn hier onnoemelijk veel restaurants en winkels. Wie van shoppen houdt moet sowieso naar Japan, maar Osaka heeft wel héél veel winkels. Naast restaurants ook heel veel bars en beiden hebben soms zo’n klein oppervlak, dat kennen wij helemaal niet. Er zijn eethuisjes en barretjes waar soms maar  5 of 6 mensen in passen....

Ze staan in Tokyo links op de roltrap, hier in Osaka staat iedereen rechts, in Kyoto ook weer links. Je moet alert blijven. Haha.

Reden we gisteren met de Thunderbird van Kyoto naar Osaka, vanmorgen reden we met de Kounotori, een expresstrein, naar onze nieuwe bestemming: Kinosakionsen. Zoals al uit de naam blijkt is dit een onsenplaats. In Japan zijn er veel plaatsen met heetwaterbronnen (= onsen), waaromheen een bad is gebouwd. Deze onsen zijn ontstaan doordat Japan nog een vulkanisch actief eiland is en het water verwarmd wordt door deze vulkanische activiteiten. In het hete water, dat warmer dan 25 °C dient te zijn om onsen te heten, zijn allerlei mineralen opgelost die een geneeskrachtige werking hebben. Naast de geneeskrachtige werking wordt het baden in een onsen toch voornamelijk gezien als een ontspannende activiteit. In Kinosaki zijn zeven badhuizen en omdat wij hier logeren krijgen wij een pas om ze alle zeven te bezoeken.

We slapen in een grote minshuku, wel modern en ook met een paar westerse kamers. Daar hebben wij er één van. Nog weer eens op de grond zitten en slapen zagen we niet zitten. Wat wel moet is het hele ritueel met schoenen uit, slippers aan en slippers uit en ook wel naar buiten houten slippers aan. De receptionist sprak weinig Engels, maar hij had een vernuftig apparaatje (geen telefoon) waarin wij onze vraag in het Engels moesten stellen, het apparaatje vertaalde dat weer hardop naar het Japans, hij sprak een antwoord in het Japans in het apparaat en er kwam een Engels gesproken vertaling uit. Nu zijn wij geen native english speakers, dus soms moeten we de vraag herformuleren als we een onbegrijpelijk antwoord kregen. Maar het werkt best aardig.

Ik mocht een yukata uitzoeken. Die lagen uitgespreid bij de balie. Dirk pakte er ook één maar die moest ‘m weer terug leggen. Zijn yukata lag op de kamer. Haha. Het is de bedoeling dat je door het dorp in je yukata en je houten slippers de onsen bezoekt. Nu hadden wij vanaf het station al een stel zo zien lopen, en wij dachten: vast een stel toeristen. Maar goed, dat zijn wij ook en dus hebben we ons omgekleed inclusief de typisch Japanse sokken, waar je grote teen apart zit van de rest van je voet. Dat is om de houten slippers te kunnen dragen als je koude voeten hebt.

Wij hebben één van de onsen bezocht en wilden eigenlijk samen in bad. Dat kan in sommige onsen, moet je wel wat bijbetalen. Het leek ons gezelliger dan apart met vreemden in een bad, terwijl je de taal niet spreekt. Helaas ging het feest niet door: volgens Japanese law moesten we ons paspoort laten zien. We hadden geen zin om terug te lopen naar het hotel, dus we zijn gescheiden in bad gegaan.

Allereerst gaan je houten slippers in een locker. Dan scheiden de wegen zich in mannen en vrouwen. Je komt in een kleedkamer met weer allemaal lockers. Daar kleed je je volledig uit en met een heel klein handdoekje (van het hotel meegekregen) begeef je je in een badruimte. Vrij groot in dit geval, maar toch intiem. Er waren langs de wanden zo’n 25 kleine krukjes opgesteld met daarop een klein wasbakje. Daarachter zat een kraan en een douche. Alles dus 25 keer uitgevoerd. Het is de bedoeling dat je je zeer uitvoerig wast met de aanwezige doucheschuim en shampoo. Ik had mijn bril niet op, wat de boel kan vertekenen, maar er waren Japanse dames die na een korte douche het bad in gingen en er waren er die zeker 20 minuten aan het schrobben waren. Ik heb het 10 minuten gedaan, maar op een gegeven moment ben je gewoon schoon! Dan spoel je je heeeeeeel goed af. Met de douche of met dat wasbakje waar je steeds warm water in doet. Er mogen geen zeepresten in  het bad komen. Dan laat je je langzaam, zeer langzaam, stukje bij beetje in het bad glijden. Het water is 40 graden!! Thuis lig ik nooit in het ligbad, en nu wist ik weer waarom.

Zonder gein, het was een leuke ervaring. Er was ook nog de mogelijkheid naar het buitenbad te gaan, maar daar was het behoorlijk druk. Dat kleine handdoekje is om je bezwete gezicht af te vegen. Dat mag niet in het water terecht komen, dus je kunt het op je hoofd leggen. Als je uit het bad komt kun je je weer afspoelen en vervolgens licht afdrogen met het kleine handdoekje. Je mag niet meer druppelen als je de kleedkamer weer in komt. Dan afdrogen en vervolgens kleed je je weer aan. Het moet gezegd: zo’n yukata is dan wel erg makkelijk.

Gelukkig waren we ongeveer gelijkertijd klaar. Inmiddels was het drukker geworden op straat. Er liepen veel Japanners in yukata, met hele mooie exemplaren erbij. Net als wij hadden ze ook een tasje waarin de handdoeken en de persoonlijke spullen werden vervoerd. Al deze spullen krijg van het adres waar je overnacht.

We hadden het niet willen missen en alhoewel wij het niet heel lang hebben vol gehouden gaan we morgen vast nog een keer. Kinosakionsen is een heel relaxed, echt mooi Japans stadje en een goed contrast met Osaka.

’s Avonds weer lekker gegeten. Er liepen nog flink wat mensen door het dorp met yukata en slippers, klipklap, klipklap...